Cel pompy chłodziwa

Układy chłodzenia silnika cieczą (a właściwie hybrydą) wykorzystują wodę z dodatkami lub niezamarzający płyn niezamarzający jako czynnik chłodzący. Płyn chłodzący przepływa przez płaszcz wodny (system wnęk w ścianach bloku cylindrów i głowicy cylindrów), odbierając ciepło, wchodzi do chłodnicy, gdzie oddaje ciepło do atmosfery i wraca z powrotem do silnika. Jednak sam płyn chłodzący nigdzie nie popłynie, więc w układach chłodzenia stosuje się wymuszoną cyrkulację płynu chłodzącego.
Do cyrkulacji stosuje się pompy cyrkulacyjne cieczy, napędzane wałem korbowym, wałkiem rozrządu lub zintegrowanym silnikiem elektrycznym.
W wielu silnikach montowane są jednocześnie dwie pompy – dodatkowa pompa jest potrzebna do cyrkulacji czynnika chłodzącego w drugim obwodzie, a także w obwodach chłodzenia spalin, powietrza turbosprężarki itd. Zazwyczaj dodatkowa pompa (ale nie w dwuobwodowym układzie chłodzenia) jest napędzana elektrycznie i włącza się w razie potrzeby.
Pompy napędzane wałem korbowym (za pomocą napędu pasowego, zwykle pojedynczego paska, wprawiane w ruch obrotowy pompa, wentylator i generator, napęd realizowany jest z koła pasowego umieszczonego przed wałem korbowym);
- Pompy napędzane wałkiem rozrządu (za pomocą paska zębatego);
- Pompy napędzane własnym silnikiem elektrycznym (zwykle w ten sposób wykonuje się dodatkowe pompy).

Wszystkie pompy, niezależnie od rodzaju napędu, mają taką samą konstrukcję i zasadę działania.